بررسی اختلاط پذیری و خواص آلیاژهای پلی کربنات و پلی وینیل کلراید

پایان نامه
چکیده

هدف ازانجام این پروژه تهیه آلیاژهای پلی کربنات و پلی وینیل کلراید و بررسی اختلاط پذیری و خواص سیستم مزبور است . تهیه آلیاژهای دوجزئی تنها به روش حلالی میسر است که بررسی این آلیاژهای دوجزئی ازطریق تعیین دمای انتقال شیشه ای آنها، نشانگر اختلاط ناپذیر بودن سیستم مذکور است . برای تهیه آلیاژها به روش اختلاط مذابها اجبارا باید از جزء سومی که دراین پروژه ترپلیمر abs و لاستیک نیتریل (nbr) می باشد، استفاده کرد، زیرا بخاطر تخریب پی.وی.سی نمی توان از دماهای حدود 200 درجه سانتی گراد بالاتر رااستفاده کرد که این دماها برای فرایند نمودن پلی کربنات پائین می باشد. بااختلاط اولیه پلی کربنات با abs یا nbr مخلوطهای دو جزئی بدست می آیند که این مخلوطها را می توان درمحدوده دمایی 185 تا 205 درجه سانتی گراد باپی.وی سی مخلوط کرد. استفاده ازاین جزء سوم همچنین سبب افزایش سازگاری سیستم می شود. روش دیگری که برای افزایش سازگاری سیستم استفاده شده است ، روش اعمال برشهای شدید می باشد که این تکنیک نیز تاثیر مثبت دارد. پس از انجام آزمایشات مختلفی مانند تستهای کشش ، مقاومت ضربه ای نقطه نرمی، تعیین tg و تعیین خواص رئولوژیکی سیستمهای آلیاژ سه جزئی مشخص شد که آلیاژهای سه جزئی نیز اختلاط ناپذیر هستند ولی سازگاری نسبتا خوبی دارند و همچنین مشخص شد که استفاده از abs بعنوان جزء سوم مناسب است . پایداری ابعادی حرارتی آلیاژها نسبت به پی وی سی بهبود قابل توجهی می یابد و مقاومت ضربه ای نیز در مواردی نسبت به مقاومت ضربه ای پی وی سی افزایش می یابد. برای ادامه کار استفاده از پلی کربناتهای باوزن مولکولی پائین، می تواند تاثیر بسزایی درخواص داشته باشد. و همچنین استفاده ازالاستومرهای اصلاح شده خاص بعنوان جزء سوم نیز توصیه می شود . بهبود راندمان اختلاط از طریق پودر کردن آلیاژهای دوجزئی و استفاده از اکستر و دردوپیچه نیز می تواند خواص را بهبود دهد و سنتز پلی کربناتهای خاص که باپلی وینیل کلراید اختلاط پذیر هستند نیز می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

منابع مشابه

بررسی خواص و ریز ساختار پلی وینیل کلراید چقرمه شده با دی اکتیل فتالات/پلی متیل متاکریلات/ نانوگرافن

آمیزه‌های چندجزئی بر پایه پلی‌وینیل‌کلراید سخت (UPVC) به عنوان جزء اصلی و پلی‌متیل‌متاکریلات (PMMA) برای چقرمه سازی پلی وینیل کلراید، نانوگرافن (GNP) به عنوان تقویت کننده و دی‌اکتیل‌فتالات (DOP) در نقش نرم کننده با ترکیب درصدهای مختلف (10/90 و 20/80 حاوی phr 0، 5/0، 1 و 2 نانوگرافن) توسط مخلوط‌کن داخلی تهیه شدند. ریزساختار و خواص مکانیکی نانوکامپوزیت‌های تهیه شده با هدف بررسی اثرات متقابل PMMA ...

متن کامل

اصلاح خواص الکتروشیمیایی غشاهای تبادل آنیونی ناهمگن بر پایه پلی وینیل کلراید با استفاده از پلی وینیل پیرولیدون

در این کار تحقیقاتی غشاهای تبادل آنیونی ناهمگن بر پایه پلی وینیل کلراید با استفاده از روش قالب گیری محلول ساخته شد. رزین تبادل آنیونی به عنوان گروه های عامل فعال غشاء مورد استفاده قرارگرفت. جهت اصلاح خواص شیمی- فیزیکی غشاها، از پلی وینیل پیرولیدون(PVP)به عنوان یک افزودنی مناسب در محلول پلیمری استفاده گردید.نتایج بدست آمده از آنالیز FTIRنشان می دهد که پلی وینیل پیرولیدون افزوده شده در بستر غشا ب...

متن کامل

مروری بر پوشش‌های پلاستی‌سول پلی(وینیل کلراید) و رئولوژی آن

پلاستی‌سول یا خمیرهای بر پایه رزین پلی(وینیل کلراید) که به عنوان کف‌پوش، عایق زیربدنه خودرو و دیگر مصارف مشابه استفاده می‌شوند، نوع خاصی از پوشش هستند که دارای مقدار محدودی حلال فرار می‌باشند. این نوع پوشش به دلیل غلظت زیاد رزین و امکان اعمال ضخامت بالا، خواص مکانیکی، مقاومت خوردگی و خواص عایق گرمایی بسیار خوبی دارد. سازوکار تشکیل فیلم این نوع پوشش نیز متفاوت است به این ترتیب که پس از اعمال آن ...

متن کامل

بررسی خواص زیست تخریب پذیری و مکانیکی پلی وینیل الکل تقویت شده با نانو الیاف سلولزی

هدف از این مطالعه، تقویت خواص پلی وینیل الکل با استفاده از نانو الیاف سلولزی می‌باشد. به منظور بهبود سازگاری و قابلیت اختلاط نانو الیاف سلولزی با پلیمر، از روش خشک کردن انجمادی استفاده شد. فیلم‌های نانو چندسازه برپایه پلی وینیل الکل با مقادیر 5، 10، 20 و 30 درصد وزنی نانو الیاف سلولزی با استفاده از فریز درایر تهیه شدند و اثرات نانو الیاف سلولزی بر خصوصیات مکانیکی، دینامیکی-مکانیکی، جذب آب، بازن...

متن کامل

پارامترهای موثر بر خواص برشی ساندویچ پنل با رویه کامپوزیت وینیل استر- الیاف شیشه و هسته پلی وینیل کلراید

در این پژوهش، تاثیر نوع چسب اپوکسی (Epon 828 و Araldite EA 1103)، ناحیه هم پوشانی (mm 5/12 و 25) و اصلاح سطحی کامپوزیت پلیمری بر رفتار برشی ساندویچ پنل های با هسته فوم پلی وینیل کلراید (PVC) C7075 و رویه کامپوزیت پلیمری (وینیل استر- الیاف شیشه) به صورت تجربی و شبیه سازی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج، نمونه حاوی چسب Epon استحکام برشی بیشتر و درصد کرنش کمتری در مقایسه با نمونه حاوی چسب A...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


نوع سند: پایان نامه

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023